Μερικές φορές, συναντώ ανθρώπους, που έχω καιρό να τους δω, αλλά έχουν υποστεί μεταβολές.
Σοβαρές μεταβολές.
- Έχουν ξεχάσει ότι μαζί περνούσαμε απέναντι τα ρέματα για να πάμε σχολείο.
- Έχουν αφαιρέσει ότι στο υπόγειο μπιλιαρδάδικο και στο μπόουλινγκ στον Προφήτη Ηλία περνούσαν τις κοπάνες τους με τράκα τον καφέ και άδειο το στομάχι.
- Έχουν ξεχάσει ότι πήγαιναν "σχολικές εκδρομές στο παλιό γηροκομείο".
- Έχουν ξεχάσει ότι μοιράζονταν τσιγαράκι και κρουασάν στις βρωμερές τουαλέτες με την τρύπα, και βαστούσαν τσίλιες εναλλάξ, μέχρι να τελειώσει το διάλειμμα.
- Έχουν παραλείψει ότι δανείστηκαν από φίλους για να τελειώσουν το ΚΑΤΕΕ της κακιάς ώρας.
- Ότι έγινε ρεφενές στο σόι, για να τελειώσουν το στρατιωτικό.
- Έχουν αφαιρέσει από την μνήμη τους, ότι φίλησαν κατουρημένες ποδιές, για να αναλάβουν την αρχοντοκαρέκλα τους στο Δημόσιο ή για να πάρουν την αδειούλα για το μαγαζάκι τους, ή ακόμα την προσληψούλα στη θέση του μικρομέγαλου στελέχους στην επιχείρηση τροφίμων η στο εργοστάσιο του φίλου του κυρίου βολευτή.
Το θυμόμαστε όμως εμείς!
Και υπάρχει πάντοτε η άλλη πλευρά:
Δεν έχει σημασία που μπαίνετε στην τράπεζα κοιτάζοντας με απαξιωτικό ύφος.
Δεν έχει σημασία, που βάζετε στην ουρά τον απλό κόσμο, εκφράζοντας κατ αυτόν τον τρόπο το μίσος για την καταγωγή σας.
Δεν έχει σημασία που χαίρεστε πιο πολύ " όχι ότι τα δικά σας παιδιά μπορούν να πάνε στα Αγγλικά, αλλά ότι κάποιων άλλων όχι".
Δεν έχει σημασία το εξοχικό και το καινούριο αυτοκίνητό σας.
Όταν δεν είστε άνθρωποι, αλλά ανθρωπάκια, δεν έχει καμιά σημασία.
Κάτι τέτοιες στιγμές, όταν συναντιέμαι μαζί σας, χαίρομαι που νιώθω ότι είναι καλύτερο να είσαι μυρμήγκι. Χίλιες φορές μυρμήγκι παρά ανθρωπάκι.
ΑναδημοσίευσηΑπό mirmigi tenekedoupoli τη 1/17/2009 09:48:00 μμ
Ως komvarxis, πιστεύω ότι κάποιος το πείραξε το μυρμήγκι μας. Και σαν φίλος που είμαι, θα το ξεκαθαρίσω. Όποιος πειράζει το μυρμήγκι ενοχλεί και τον komvarxi. Ξηγημένα.
.jpg){kind=small}
