ΟΙΝΟΠΩΛΕΙΟν (!) ο ΜΕΡΑΚΛΗΣ

Παρακολουθώντας πριν από λίγο στην τηλεόραση την Χριστουγεννιάτικη διαμάχη του Αντινομάρχη με τους αξιότιμους, μαχητικότατους εκπροσώπους των πάσης φύσεως εμπόρων, των Αθηνών και όχι μόνο,

σκέφτηκα πραγματικά,

ότι εάν η θέση τους εκφράζει και την πλειοψηφία που εκπροσωπούν, κατ΄αναλογίαν του πάθους της εκπροσώπησης, τότε η συμπαθής τάξη των πραματευτών και μικρ- εμπόρων πρέπει να έχει σαλέψει.

Θύμισαν κάτι παίκτες τυχερών παιγνίων, που ενώ χάνουν όλο το βράδυ, έχει ξημερώσει και μετά από δυό τρείς παρατάσεις, πολλά δανεικά από συμπαίκτες και
" επάγγελματίες δανειστές", ενώ η ώρα είναι 11 το πρωί, όλοι τρικλίζουν και τα μάτια κλείνουν, ζητούν όλα τα χαμένα να παιχτούν σε μιά πονταρισιά.

Εκτός όμως από το άτοπο της απαίτησης αυτής, εδώ υπάρχει και η σημαδεμένη τράπουλα των πολυκαταστημάτων.
Κάτι μυρίζει εδώ. Και δεν είναι το ΟΙΝΟΠΩΛΕΙΟν Ο ΜΕΡΑΚΛΗΣ, αφού τέτοια μαγαζιά που υπήρχαν άφθονα στην παλιά Αθήνα, έφεραν και ταμπελάκι "χτυπάτε δίπλα".
Αλλά τα μαγαζιά αυτά, πουλούσαν τότε γνήσιο κρασάκι.
Ας σταματήσω εδώ μέρα που είναι. Χρόνια πολλά.